Από τις περασμένες μέρες έδειχνε ότι ο καιρός δεν θα μας έκανε τη χάρη... Βροχές και καταιγίδες στα βόρεια της Αττικής λοιπόν για το πρωί της Κυριακής 22/5. Έτσι, το πρωί της ίδιας μέρας έφτασα στον Άη Γιώργη Διονύσου για το ετήσιο μνημόσυνο των Λευκιανών λατόμων περίμενα ότι δεν θα υπήρχε η προσέλευση των προηγούμενων χρόνων...και φυσικά μετά από λίγη ώρα ήρθε η...διάψευση! Ώρα 10:00, η βροχή δυνάμωνε αλλά η εκκλησία είχε γεμίσει ασφυκτικά από συμπατριώτες και όσοι δεν χωρούσαν μέσα, βρήκαν καταφύγιο κάτω από τα πυκνά φύλλα των δέντρων της αυλής. Με την ολοκλήρωση της λειτουργίας, κατεβήκαμε όλοι στο φιλόξενο αρχονταρίκι του ναού και στο διπλανό στέγαστρο όπου ο Αποστόλης (Λουκής) μοίρασε κόλλυβα ενώ στον εσωτερικό χώρο γινόταν διανομή του άρτου, σερβίρονταν τα κεράσματα, τα αναψυκτικά και η σούμα.
Η ιδιαιτερότητα της φετινής εκδήλωσης ήταν το ότι έγινε παράλληλα με άλλο ένα μνημόσυνο (Σκυριανοί) -και, φυσικά, με τον υπόλοιπο κόσμο που ήρθε να παρακολουθήσει την Κυριακάτικη λειτουργία. Το γεγονός αυτό σε συνδυασμό και με τη συνεχή βροχή, είχε σαν αποτέλεσμα να δημιουργηθούν συνθήκες έλλειψης χώρου και δυσκολίας μετακίνησης των συμμετεχόντων. Παρ' όλα αυτά έγινε το καλύτερο δυνατόν και υπήρξε υπομονή και κατανόηση από όλους.
Νομίζω όμως ότι τα επόμενα μνημόσυνα πρέπει να είναι αφιερωμένα αποκλειστικά στους Λευκιανούς με μια τελετή που θα δίνει τη δυνατότητα περισυλλογής και την ευκαιρία να ταξιδέψουμε πνευματικά και να αναλογιστούμε τη μαστοριά αλλά και τους κόπους και τα βάσανα των ανθρώπων που ξόδεψαν τη ζωή τους στην εξόρυξη του μαρμάρου. Μια τέχνη που οι βασικές της αρχές ελάχιστες διαφορές είχαν από τα πανάρχαια χρόνια όταν από τα σπλάχνα του βουνού έβγαινε η πρώτη ύλη για την κατασκευή περίλαμπρων μνημείων όπως ο Παρθενώνας. Έτσι θα μπορέσουμε να διαπιστώσουμε και την αδιάσπαστη συνέχεια του τότε και του τώρα.
Μ' αυτές τις σκέψεις ας ανανεώσουμε το ραντεβού μας για τον Μάη του 2017, σε ημερομηνία που θα γίνει έγκαιρα γνωστή.
ΣΗΜ: Ευχαριστούμε την κ. Ρένα Χανιώτου που με πολλή αγάπη ετοίμασε τα κόλλυβα στη μνήμη του συζύγου της Στέλιου και τον κ. Κ. Καστανιά για την προσφορά των άρτων.
Γιάννης Κυδωνιεύς
